top of page
iStock-981782858.jpg

Afwachten: natuurlijke manier

Als het zeker is dat het hartje niet meer klopt - dat wordt gecontroleerd met een echo - kunnen jullie ervoor kiezen om te wachten totdat de miskraam vanzelf op gang komt. Meestal gebeurt dat binnen 1-2 weken na het eerste bloedverlies. Geleidelijk aan ontstaat een krampende pijn in de onderbuik en neemt het bloedverlies toe. Tussen het eerste bloedverlies en het op gang komen van de miskraam kan een aantal dagen, soms weken, zitten. Afwachten kan medisch gezien geen kwaad. Wel kan het emotioneel zwaar zijn.

​

Enkele tips bij het spontaan afwachten van de miskraam:

​

  • Je mag paracetamol gebruiken tegen de buikpijn

  • Zolang je bloedverlies hebt, is het niet verstandig om in bad te gaan, kun je beter geen tampons gebruiken en geen gemeenschap hebben. Dit om het infectiegevaar zo klein mogelijk te houden

  • Plas in een vergiet: in de periode dat je de miskraam verwacht, kun je plassen in een vergiet. Dan vang je op wat je lijf verlaat. Je krijgt zo de ruimte om, met je partner, te beslissen of je het vruchtje wilt zien. Vervolgens kun je kiezen hoe en wanneer jullie afscheid willen nemen. Sommige vrouwen spoelen het daarna alsnog door het toilet en dat is ook prima. Je hebt in ieder geval even de tijd gehad om hierover na te denken, wat een positief effect heeft op de verwerking

  • Jullie kunnen er voor kiezen om het vruchtje even op te vangen in een bakje met water.  Dit wordt de watermethode genoemd en geeft jullie de kans om rustig afscheid te nemen

​

Wanneer moet je ons bellen?

  • Bij ongerustheid

  • Als je hevig bloedverlies hebt, meer dan je gewend bent dan bij je menstruatie

  • Bij koorts boven de 38 graden

  • Bij hevige buikkrampen

  • Als je je niet goed voelt: je duizelig bent, zweet en/ of je het gevoel hebt dat je gaat flauwvallen.

​

Opwekken met medicijnen

Een mogelijkheid voor het opwekken van een miskraam is met prostaglandine-tabletten, misoprostol genaamd (Cytotec). Misoprostol zorgt ervoor dat de spieren van de baarmoeder samentrekken, zodat de miskraam op gang kan komen. Bij 8 op de 10 vrouwen lukt het om op deze manier de miskraam compleet op te wekken. In enkele gevallen zal er alsnog een curettage noodzakelijk, omdat de tabletten niet geheel hun werk hebben gedaan.

Misoprostol wordt voorgeschreven door de gynaecoloog. Het zijn tabletten die je thuis oraal inneemt. Bij veel vrouwen ontstaat er na enkele uren buikkramp en bloedverlies. Als de miskraam doorzet, nemen de buikkrampen en het bloedverlies ook toe. Dit is vaak ruimer dan bij een menstruatie. Ook verlies je vaak bloedstolsels en kun je soms een vruchtzakje/ weefsel herkennen. Treedt er geen bloedverlies en/of buikkramp op, dan kan er na 24 uur een tweede dosis Misoprostol worden ingenomen. Meestal 2 weken nadat je de Misoprostol hebt gebruikt, ga je voor controle naar het ziekenhuis. De gynaecoloog zal dan door middel van een echo vaststellen of de baarmoeder leeg is. Mocht er toch nog een restje aanwezig zijn, zal de gynaecoloog samen met jou beslissen wat de beste oplossing is: afwachten of een operatieve ingreep. Bij een duidelijke zwangerschapsrest en aanhoudend bloedverlies, pijn of koorts moet alsnog een curettage verricht worden

​

Misoprostol is niet geregistreerd voor behandeling bij een miskraam. Er is echter voldoende wetenschappelijk bewijs dat het veilig en effectief gebruikt kan worden. De bijwerkingen zijn gering. Misselijkheid en diarree kunnen optreden.

​

Curettage

Bij een curettage verwijdert de gynaecoloog met een dun buisje (curette) via de vagina en baarmoedermond het zwangerschapsweefsel uit de baarmoeder. Dit gebeurt onder een lichte narcose. Het is een poliklinische (dagbehandeling) ingreep: je gaat dus na de ingreep weer naar huis.

​

Een curettage is een medische ingreep. Een zeldzame complicatie is dat er verklevingen ontstaan aan de binnenkant van de baarmoeder door de curettage. Deze kunnen nadelige invloed hebben op de vruchtbaarheid.

​

Een andere zeldzame complicatie is perforatie van de baarmoederwand. De curette gaat dan door de baarmoederwand. Meestal heeft dit geen gevolgen en zal dit spontaan herstellen. Soms is het nodig een nachtje te blijven en krijg je antibiotica.

HOE NU VERDER?

bottom of page