top of page
iStock-981782858.jpg

VERWERKEN VAN JE VERLIES

Emotioneel herstel

Het verliezen van de zwangerschap, vroeg of later, heeft vaak meer impact dan je vooraf kunt bedenken. Voor jullie allebei. Het betekent dat je toekomst anders is dan je dacht. Dit verlies maakt plotseling een einde aan alle plannen en fantasieën over jullie kind.

​

Misschien vragen jullie je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat bij het verliezen van een vroege zwangerschap met meestal in het begin al niet in orde was en dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring, denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om het verlies van jullie baby te voorkomen. Schuldgevoel is hierbij normaal, maar je hebt hier geen schuld aan.

Bij het verliezen van een verder gevorderde zwangerschap speelt vaak de vraag, wanneer ging het mis, waren er signalen? Praat erover! Met elkaar, met naasten, met ons. Ook in deze lastige tijd staan wij voor jullie klaar en kunnen jullie rekenen op onze steun en begeleiding.

​

Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is. Iedereen beleeft het anders. Iedereen doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. Wat kun je doen om je verlies goed te verwerken?

​

  • Neem jouw gevoelens en die van je partner serieus. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.

  • Praat erover. Met je partner, met een vriendin, met je zus of een buurvrouw. Of praat met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij onze praktijk.

  • Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal.

  • Maak herinneringen! Doe wat goed voelt voor jou, op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou en bij jullie past.

  • Leg de gebeurtenissen vast met foto en schrijf het op. Er gebeurt veel in deze intense periode, daar komen veel emoties bij kijken die je behoorlijk in beslag kunnen nemen. Later kan het fijn zijn om foto's en je eigen verhaal van dat moment terug te kijken, dat kan je helpen bij de verwerking van jullie verlies. Er zijn verschillende stichtingen die de geboorte en jullie pasgeboren baby, hoe klein ook, heel mooi voor jullie vast kunnen leggen. Zie hieronder de links van stichting Still en stichting Make a memory.

 

Merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je kind tijdens je zwangerschap te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.

​

​

​

"Het maakt niet uit op welke termijn jullie je kindje hebben verloren, de impact van het verlies van een kind is erg groot. Het verlangen naar dit kindje begon al heel vroeg en nu ziet jullie geluk en toekomstbeeld er ineens heel anders uit." Lees meer..

CARLA DE JONG,
VERLIES- EN ROUWTHERAPEUT AAN HET WOORD

Aangifte van de baby

Ongeacht bij welke termijn jullie baby is geboren, is het mogelijk om jullie kind te registreren in de Basisregistratie Personen (BRP). Jullie kunnen de voor- en achternamen van jullie baby in de akte laten opnemen. Verder staan de namen van jou en je partner in deze akte genoemd. Jullie kunnen jullie baby ook laten bijschrijven in jullie trouwboekje. Meer informatie hierover kunnen jullie vinden in deze brochure en op de website van Stille levens.

Steun

Het kan soms helpen om in contact te komen met mensen die een vergelijkbaar verlies hebben doorgemaakt. Jullie kunnen hiernaar informeren bij ons en het ziekenhuis dat jullie begeleid. Via onderstaande websites kan je zelf in contact komen met getrainde (ervaringsdeskundige) vrijwilligers en ouders van een stilgeboren baby. Kijk eens naar Stille levens, Stichting lieve Engeltjes en Stillborn

Het verhaal van Annemiek
bottom of page